Birkaç gün önce delikanlı Cumhuriyetimizin 101. yaşını kutladık.
Bu ancak yeni devletimiz için geçerlidir ve hatta devlet de yeni olmayıp sadece şekil değiştirmiştir.
Türklerde devlet "Töre yaşasın" diyedir.
Töre ise her ân şahit olunması imanın gereği bilinen Cenab-ı Hakk'ın Var ve Tekliğinin tecellilerini hikmetleri itibariyle nefes gibi içine çekenlerin canlarını bedenle ilişkilendiren manzumeyi anlatır.
Böyle birine kişilik sahibi insan denir.
Veya kısaca Türk.
Herhalde tartışmaya gerek yok, "Türkler" bir hayli azaldı.
Dolayısıyla Türk'e çok uygun cumhuriyetin adı dillerde kalırken yerini aslında oligarşi aldı.
Ahval-ü şerait içinde insana hiç de yakışmayan pixeller mayayı bozacak güce ulaşabiliyor.
Haddimi aşmadan aktarmalıyım ki Cenab-ı Hakk'a inanan ama iman etmeyenlerin çokluğu can sıksa da O'na iman eden ama inanmadığını söyleyenleri "birer elmas gibi" seçebiliyoruz.
Oligarşi başka nasıl işletecek ki dişlilerini?
Sayıca fazla güruh sözgelimi sağlıkçı kıyafetini giyer ve hiç beklenmedik şekilde küçücük bebekleri sivrisinekten değersiz görüp para için öldürebilirken ikinci gruptaki insanlar sivrisineğe bile zarar veremiyor.
Ortada bir millet yok, dedik ya, küçük ve ayrıcalıklı bir grubun iktidarında yığınsal birey sürüsü var fakat yok sayılan ve hakları çatır çatır yenen o arkadakiler Törelenmeye son derece müsait.
Dehşetli bir dönüşüm yaşanacağını müjdeleyen işaretler ardısıra belirmekte.
Dibe vurmak üzereyiz.
Tam bu sırada sırtlanlar üstümüze atılmak üzere fırsat kolluyor.
Sırtlanlar...
101 yıl önce mecburen geri çekilmişlerdi.
Gazi Paşa'nın vefatı ile geri dönmüşler, özellikle NATO sürecinde içimize iyice yerleşmişlerdi.
İşte yukarıda saydığım o büyük yığın o sırtlanların yerli işbirlikçileri.
Bakmayın kıyafet ve söylemlerine; inanıyorlar ama iman faslı şirk yüzünden tartışmalı.
Onlar küresel efendilerini Rab bellemiş durumdalar.
Dünya için imanı sattıklarını hissetmeyecek sertlikte kalpleri.
Töresiz demek ile müşrik demenin anlamı burada örtüşüyor.
*
İşte şimdi tarihin bu zorlu ve zorunlu kırılma noktasında Törelenmekle yok olmak dışında başkaca seçenek kalmadı.
İlk seçenek Cenab-ı Hakk'a, ikincisi iblise iman demek.
Yani azınlıktaki iman erleri çoğunluktaki inançlı ama imansız güruhu alt etmeye mahkûm.
Başka deyişle, içimizi temizlemek artık kader.
Kaza için hamle şart.
“Biz hiç yenilmedik. Hep satıldık.”
Kaza kazanmak ve satanlara bedel ödettirmek için.
*
Bağımsız değiliz.
Ama bunu değiştirebiliriz.
Yüklerimizden kurtulursak düşkünlükten de kurtuluruz.
Eskiler "kurtulanlardan olalım" diye dua ederdi.
Haydi olalım.